Μες την αυλη μου ξαφνικά
ακουω να κάνουν γύρες
είναι κατι λοξά σκυλιά
που μου πετανε ουρλιαχτά
αντι στουπί με μπύρες
Μες τη ζωη μου σα χαφιές
γυρίζει ο εαυτός μου
ανάσκελα κανει χάρες
κι ολο μου λεει με σιωπές
πως είναι ο άνθρωπός μου
που σκίζεται με βια
εχω μια βρώμικη σιωπή
που οτα γεννήθηκα , αυτή
μου εκανε κηδεία
στη πείνα ειμαι πήχτρα
ψάχνω να βρω μια φωτιά
μα εχω από τα περσινά
40 χρονια νύχτα