σαν λίγδα
Κι απ΄ των τσιγάρων σουστάζω τις νικοτίνες
Κοιτάω το Διάολο κι ας
ποτέ δεν τον είδα
Και μ΄ αγγελάκια σπάζω
του παράδεισου τις βιτρίνες
Με ταΐζεις σιωπές
και μου κλείνεις τα μάτια
Με ντύνεις με κουστουμάκια και με σ΄ αγαπώ του κώλουΠαίζω κρυφτό με τα δικά μου κομμάτια
Και γεννιέμαι Θεός απ΄ αρχίδια διάολου
Για μια δόση αγάπης
τις φλέβες μου τεντώνω
Και οκλαδόν οι δαίμονες
ακούν την κραυγή μου
Τα τσεπάκια της ψυχής μουαπ΄ το κορμί ξηλώνω
Και τα αιδοία σου σπάζω
με το τρύπιο σπαθί μου