Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Όταν πεθαίνω μόνος μου

Όταν πεθαίνω μόνος μου
Και η ψυχή γελαει
Ξερω πως κάποιος στα ψηλά
Με λύσσα με κοιταει

Όταν πεθαίνω μόνος μου
Βρώμικος σα συγγνώμη
Ξέρω χορεύει ο διάολος
Για μένα σα Σαλώμη

Όταν πεθαίνω μόνος μου
Η αθανασία κλαίει
Που την αφήνω μόνη της
Με όλα μου τα χρέη

Όταν πεθαίνω μόνος μου
Πίσω μου κατι μένει
Ειν΄η αμαρτία μου η στερνή
Που αλλον περιμένει


ΥΓ
 Όταν πεθαίνω μόνος μου
 Και φλέγομαι στα ύψη
 Ξερω ένα μου ΄΄σιγα τ΄ αυγα΄΄
Πως σου γαμαει τη θλίψη

Τετάρτη 22 Δεκεμβρίου 2010

Αφιερωμένο στους δρόμους της Κερατέας















Είναι ο δρόμος μου το κάθε μου πρωί
Που εχει ήλιο και εγω του κανω τράκα
Είναι τα μάτια από ΄να τσόγλανο παιδί
Που ολο μου λένε ΄΄ γέλασε μου ρε μαλακα΄΄

Είναι ο δρόμος τεντωμένος σαν σχοινί
Και ΄γω επάνω του με καυλα να γελαω
Μ΄ ένα κεφάλι ανθισμένο απ΄ τη βροχή
Κι ένα κορμί για ισορροπία να κραταω

Είναι ο δρόμος μου μια στρίγκλα προσευχή
Που η ψυχή μου τη φοραει σαν μαύρο κράνος
Και την κραταει σαν βενζίνη με στουπί
Για την πιει μέσα μου ο κάθε μου ζητιάνος

Είναι ο δρόμος μου μια ατέλειωτη ευχή
Που τη ζήτω όπως και ολοι οι κολασμένοι
Να σου την πω ψιθυριστά μες το αυτί
Όταν κοιμόμαστε σφιχτά αγκαλιασμένοι

Είναι ο δρόμος μου ένα κόκκινο χαλί
Που περπατούν σακατεμένοι οικοδόμοι
Και υποκλίνονται του κόσμου οι αφεντικοί
αυτοί ΄ναι δρόμοι … αυτοί ΄ναι δρόμοι

Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Κάνω ήσυχα παιδιά

Κάνω ήσυχα παιδιά
Για τη πατρίδα τη μαμά
Μες τους δρόμους της μη βγαίνουν
Όταν δεν καταλαβαίνουν

Κάνω ήσυχα παιδιά
Για τη πατρίδα τη μαμά
Που ψοφαει για μαλακες
Κι όχι για επαναστάτες

Κάνω ήσυχα παιδιά
Για τη πατρίδα τη μαμά
Βγαίνουμε από τη γέννα
Όλα τους αριθμημένα

Κάνω ήσυχα παιδιά
Για τη πατρίδα τη μαμά
Να τις φτιάχνουνε καφέδες
Και καριέρα σα χαφιέδες


Πούλησα την ψυχή μου ...σε μένα

Πούλησα την ψυχή μου άλλη μια φορα σε μένα
Και άλλη μια μου ειπα ΄΄κερασμένα τα τσιγάρα΄΄
Ποια στο διάολο ειμαι ποια .. γαμημένη φάρα
Και τα λογια βγαίνουνε σάπια και κολασμένα

Σαν σταυρουδάκια κρεμασμένα στο πανω λαιμό μου
Οι πληγές που μ΄  άφησες από την πρωτη γεννα
Τη δεύτερη φορα… θα γεννηθώ από μενα
Το Θεο σου ζευγαρώνοντας με το Διάολο μου

Σαν ομφάλιο φιδι μεσα σε Γκουερνικα Λερναία
Μοιάζει να ΄ναι η ψύχη μου τοσο μπερδεμένη
Οσο γαμούν τ΄  αφεντικά εκεινη περιμένει
Να κόψει τα κεφάλια τους μ΄ άλλες ψυχες παρέα

Φλέγμα στο λαρύγγι κάποιου λύκου – λύκου που θυμώνει
Ειμαι όταν το σβέρκο μου άλλος τον πατεί
Δεν αντέχω άλλος τη ζωη μου να γαμαει
Θέλω να είμαι εγω αυτός που μονο με λερώνει

Εχω ένα όνειρο σαν σάλιο μέσα εδώ  στο στόμα
Και ειμαι έτοιμος στο στομα σας να το φτύσω
Καριοληδες τους γιους μου δεν θα σας χαρισω
Αυτή είναι η προίκα μου , ενώ για ΄σας η βρώμα


Φτιαγμένο ακούγοντας για μια ωρα το τραγούδι του Χαρη Ππαπαδοπουλου
…..Guevara  


Βήματα και αμαρτίες

Βήματα και αμαρτίες
Εχω στα τακουνιά μου
Οπλισμένες εξουσίες
Κουβαλώ απ τη κούνια μου

Το τσιγάρο μου φοραω
Σαν φουστάνι γιορτινό
Καίγομαι σαν φρέσκια καύτρα
Στα χείλη του εξ από δω

Όταν μένω από κέφι
Τρώω το κεφάλι μου
Το κορμί αφηνω σκέτο
Δίπλα με το χάλι μου


Δρόμοι αγύρτες

Κραταω όλα τα καινούρια
και τα παλιά μου τα πετώ
λάθη και πάθη , φιλιά του Ιούδα
πλαστα ρεφρέν μες τα τραγούδια
κι αγορασμένα ΄΄σ΄ αγαπω΄΄

Απόψε ο αερας που φυσαει
Τα παίρνει όλα μακριά
Μονο εμενα εδώ κραταει
Μία με κλαίει , μια με γελαει
Όμως ποτε δεν με σκορπά

Δρόμοι αγύρτες , βηματα (α)λητες
Και μια ψυχή χωρις κορμί
Μου εχουν μείνει να με γελαω
Τον ίσκιο μου όταν κοιταω
Σαν με κοιταω κάθε πρωί