Πέμπτη 16 Σεπτεμβρίου 2010

Στο κώλο ενός διάολου

Κάποιος πατάει τη φωνή μου – και γελάει
Και ΄χει το γέλιο των τρελών – που αγαπάω
Στα γόνατα του την ψυχή μου – την κρατάει
Κι απ΄ το τσιγάρο του μ΄ αφήνει – να ρουφάω
Με ξεσκατίζει από μικρό – και με θηλάζει
Και σαν τον διάολο κουβαλάει – τον σταυρό μου
Άθεους άγγελους (μου) φέρνει – να κάνω χάζι
Εγώ κάνω το ΄΄γαμώ΄΄ κι εκείνος – το ΄΄στανιό΄΄ μου

Σαν Κυριακή στη φυλακή – μαζι περνάμε
Δεν τον κοιτώ, δεν μου μιλά – κι αυτος καθόλου
Το ξέρουμε ,πάντα μαζί – γι αυτό γελάμε
Στο κώλο ζούμε και οι δυο ενός διάολου