Τετάρτη 25 Αυγούστου 2010

2

Στάζουν απ τις παλάμες σου
Φίλια τσαλακωμένα
Κι από τα μάτια, δάκρυα
Σαν ρούχα Κυριακάτικα
Δευτέρα φορεμένα
Τσιγάρο ο αέρας σου
Πουκάμισο η μέρα σου
Έτσι σου μαθαν ν΄ αγαπάς
Τους έρωτες σου να περνάς
Αλήτες οι ανάσες σου
Μπλεγμένες σ΄ άγια δίχτυα
Με κάτι λέξεις που περνούν
Μονάχα να σου ξαναπούν
Μια ΄κομη καληνύχτα
_____________________________________

Στεγνώνεις σα πουκάμισο
Πάνω σε κάποιο σύρμα
Και χάνεσαι στα σκοτεινά
Χωρίς να κανείς βήμα
κοιτάζεις στις βιτρίνες της το άδειο σου σακάκι
και μες τη σκόνη κρύβεσαι σα να ΄σαι αεράκι
Σκόρπιες σταγόνες είναι απόψε το κορμί σου
Και δέκα – δέκα κουβαλάς τις μοναξιές
Ειν΄ οι ανάσες σου σαν διψασμένοι αλήτες Μα το τσιγάρο σου δεν έχει ρουφηξιές
Βαριά ακόμα κι σκιά
Μπερδευτεί στα πόδια
Και οι βρισιές σου έμειναν
Και ΄κείνες από λόγια
Στεγνώνεις σα πουκάμισο
Πάνω σε κάποιο σύρμα Και χάνεσαι στα σκοτεινά
Χωρίς να κανείς
βήμα

Δευτέρα 9 Αυγούστου 2010

سوف يأتي غضب... سيأتي

Τόσα χρόνια σε μαζεύω
Και σε σφίγγω σα πληγή μου
Σε φυτεύω στην αυλή μου
Και περιμένω
Σε ποτίζω με τσιγάρα
Απ΄ το πρώτο μου το γάλα
Σε χωραω στην καρδιά μου
Σε περιμένω

Σαν τους διάολους που κάθονται κουνώντας την ουρά τους
Σαν τους άγγελους που κάθονται και τρώνε τα φτερά τους
Σαν τους άχαρους που κάθονται να έρθει η χαρά τους
Σε περιμε-νουμε