δεν σκύβω όταν κλαίω πια
σκύβω όταν γελαω
και ξεγελώ την τρελά μου
κάνοντας πως ποναω
δεν σκύβω όταν κλαίω πια
ουτε σαν περπαταω
σκυβω μοναχά για να δω
τους κάτω σαν πεταω
δεν σκύβω όταν κλαίω πια
σκύβω μονο για να ΄χω
το λογο που δεν θέλουμε
λαθραία να υπαρχω
δεν σκύβω όταν κλαίω πια
ουτε σαν περπαταω
σκύβουν οι αλλοι μη με δουν
ψηλα όταν πεταω
Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009
Φυσαει στάχτες
Φυσαει στάχτες η βράδια
Κι αναπνοή μου σκέτη
Μου μειναν κάτω τα φτερά
Και 2 ντροπές στη τσέπη
Φυσαει στάχτες η βράδια
Και ΄γω ειμαι μια στάλα
Πολλές ανάσες μου ΄μειναν
Μα μονο 2 τσιγάρα
Φυσαει στάχτες η βράδια
Μα δεν φυσαει εμένα
Ξέμεινα παλι από θεό
Και παλι από σένα
Κι αναπνοή μου σκέτη
Μου μειναν κάτω τα φτερά
Και 2 ντροπές στη τσέπη
Φυσαει στάχτες η βράδια
Και ΄γω ειμαι μια στάλα
Πολλές ανάσες μου ΄μειναν
Μα μονο 2 τσιγάρα
Φυσαει στάχτες η βράδια
Μα δεν φυσαει εμένα
Ξέμεινα παλι από θεό
Και παλι από σένα
Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009
ωχ! ωχ! Ωχ!
Μου ΄δωσαν στενή ψυχή – και οστά διάολου
Φάτσα του θεούλη και - ψόφιες χαραυγές
Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου
Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει τις γιορτές .ωχ! ωχ! Ωχ!
Μια σταλιά μου έδωσαν - για να ξεδιψάσω
Ποιήματα να φτύνω και - σώμα με καρφιά
Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου
Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει την ομορφιά .ωχ! ωχ! Ωχ!
Μου ΄δωσε η φάρα μου - ρούχα με αγκάθια
Ουρανό μικρούλι και – χρώματος μπρονζέ
Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου
Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει τα σουξέ .ωχ! ωχ! Ωχ!
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
άσωτες συνήθειες
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)