Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

δεν σκύβω όταν κλαίω πια

δεν σκύβω όταν κλαίω πια
σκύβω όταν γελαω
και ξεγελώ την τρελά μου
κάνοντας πως ποναω

δεν σκύβω όταν κλαίω πια
ουτε σαν περπαταω
σκυβω μοναχά για να δω
τους κάτω σαν πεταω

δεν σκύβω όταν κλαίω πια
σκύβω μονο για να ΄χω
το λογο που δεν θέλουμε
λαθραία να υπαρχω

δεν σκύβω όταν κλαίω πια
ουτε σαν περπαταω
σκύβουν οι αλλοι μη με δουν
ψηλα όταν πεταω

Φυσαει στάχτες

Φυσαει στάχτες η βράδια
Κι αναπνοή μου σκέτη
Μου μειναν κάτω τα φτερά
Και 2 ντροπές στη τσέπη
Φυσαει στάχτες η βράδια
Και ΄γω ειμαι μια στάλα
Πολλές ανάσες μου ΄μειναν
Μα μονο 2 τσιγάρα
Φυσαει στάχτες η βράδια
Μα δεν φυσαει εμένα
Ξέμεινα παλι από θεό
Και παλι από σένα

Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2009

ωχ! ωχ! Ωχ!


Μου ΄δωσαν στενή ψυχή – και οστά διάολου
Φάτσα του θεούλη και - ψόφιες χαραυγές
Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου
Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει τις γιορτές .ωχ! ωχ! Ωχ!

Μια σταλιά μου έδωσαν - για να ξεδιψάσω
Ποιήματα να φτύνω και - σώμα με καρφιά
Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου
Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει την ομορφιά .ωχ! ωχ! Ωχ!

Μου ΄δωσε η φάρα μου - ρούχα με αγκάθια
Ουρανό μικρούλι και – χρώματος μπρονζέ
Ποιος μου πήρε τα όνειρα - και τα βήματα μου
Και ποιος πούστης άραγε - μου τρώει τα σουξέ .ωχ! ωχ! Ωχ!

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

άσωτες συνήθειες


Ψέματα και αλήθειες μου
Και άσωτες συνήθειες
Στ΄ αυτί του Διάολου
γαριφαλακι
Αχ να γινόμουνα λιγάκι
Ελα να πιούμε σωμα μου
Ποιήματα απ΄το δρόμο
Να φύγει ο άδικος
Θεός που εχεις
Για να μπορεις να με αντέχεις
Βότσαλο στη σφεντονά μου
Έβαλα τη ψυχή μου
Να πάει στο διάολο
Κάλπικη λύρα
Να κανω μονος μου μια γύρα