Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2017

βουταω την ανασα μου και το ποδηλατο μου

στη πολη ψαχνω για να βρω ξενοικιαστα ανθρωπακια
γιατι αλλο βαρεθηκα μοναχος να γυριζω
τ αφεντικα να με κοιτουν χτυπώντας παλαμακια
τη πεινασμενη λυπη μου με εμενα να ταΐζω

στη πολη ψαχνω για να βρω ξενοικιαστα ανθρωπακια
βαρεθηκα το γελιο μου αλλο να ξεψειριζω
τ αφεντικα να με κοιτουν χτυπώντας παλαμακια
ελευθερος που περπατω μα αιχμάλωτος μυριζω

στη πολη ψαχνω για να βρω ξενοικιαστα ανθρωπακια
γιατι αλλο βαρεθηκα το σκλαβο για να κανω
τ αφεντικα να με κοιτουν χτυπώντας παλαμακια
να παιζω παντα μονος μου κι ολο εγω να χανω

βαρεθηκα για να γυρνω- μαζευω το στανιο μου
βαρεθηκα κι εσενανε που ολο μου λες να παψω
βουταω την ανασα μου και το ποδηλατο μου
και ερχομαι τη πολη σας αποψε για να καψω

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου